Sint Maarten

De Nederlandse vlag wappert trots tussen de Franse en Amerikaanse. Al zijn onze ouders, broer, zus, zwagers en vrienden er niet, staan Yiori en Natalie niet aan de kade en hebben ze er ook geen satésaus, toch voelt het als een klein beetje thuis. Sint Maarten behoort bij “The Kingdom of the Netherlands” en is onderverdeeld in een Frans en Nederlands gedeelte. De mensen spreken er Nederlands en je kan er nog betalen in, jawel, guldens.

We krijgen van onze Griekse kapitein van 13:00 tot 20:00 de tijd om het eiland te verkennen. Hier gelukkig niet de taferelen die we op Bermuda hadden gezien. Integendeel, de mensen zijn erg “relaxed”, zoals iedereen in de Cariben schijnt te zijn. Zal de temperatuur ook wel zijn, het is er altijd erg warm.

Het eiland is in 2 uur rond te rijden, dus besloten we op zoek te gaan naar een scooter. Maximaal 50 dollar hadden we zelf bepaald, anders zouden we een buskaart aanschaffen. Binnen 5 minuten gevonden, alsof ze het op ons voorhoofd hebben gelezen. “My friend, how are you? Wanna rent a car or a scooter? 50 bugs”. Deal! De scooter hadden ze waarschijnlijk ergens opgegraven, Peter’s spencers zijn nog jonger, maar goed, we hoefden niet te lopen en hadden de kans het hele eiland te bezichtigen. Duitse helm op en gaan! En gaan, dat deed ie! Herman zou jaloers geweest zijn, de scooter tikte zeker de 80km/u aan.

Eerste stop is bij een prachtig strandje, onder het genot van het biertje wat sms’jes en belletjes gepleegd richting thuisfront. Leuk iedereen weer even te horen. Op naar Orient Bay, het bekendste strand in Saint Martin, het Franse gedeelte. Het door palmbomen omringde witte strand was de mooiste die we tot nu toe hebben gezien. Het water leek verwarmd te zijn, heerlijk! En de golven waren meters hoog.

En de golven waren meters hoog. Ja ja, dat heb ik al een keer getypt. Dionne wist een leuk spelletje: als ik nou eens bij de juiste golf in de branding ging staan, dan ging zij kijken hoever ik het strand opgedragen zou worden. Na een paar minuten kwam daar eindelijk in de verte die “juiste golf” aan.
Ik ging stevig in het zand staan, als een woeste zeebonk die die golf wel even zou pareren. De golf dacht anders… Voordat ik het wist stond ik ondersteboven op het strand, mijn ogen en oren vol zand. Geen idee wat boven en onder was. Dionne hoorde ik schaterlachend vanuit de zee, ik voelde mijn schouders en gezicht en bedacht dat die schaafwonden er 10 seconden geleden nog niet zaten.

Nadat ik het zand uit m’n oren en ogen had gehaald, stapten we weer op onze Suzuki GSX look-a-like. We reden door de twee hoofdsteden van Sint Maarten (Nederlandse en Franse) en zagen de zon langzaam onder gaan. “Shit”, de scooter moet terug. Slalommend door het drukke verkeer bereikten we op tijd de haven. Nog even voltanken voor $2,30 en een flesje baco voor $10. Dimitris blaasde nog 1x op de hoorn, de Celebrity Constellation vervolgde zijn reis, op naar Aruba!

Dionne moest me die nacht overigens om het uur wakker maken ;-)