Het leven op zee

Op naar Haïti! Ongeveer 36 uur varen vanaf Aruba dus we hebben morgen weer een heerlijke dag op zee. De kippenpootjes zijn inmiddels verwerkt, we hebben lekker gedoucht, het is 21:00 en onze maag dirigeert ons naar boven. Eerst dus maar even een hapje eten.

We kozen voor dek 10 vandaag, daar zitten alle buffetrestaurants. Van ver hoor ik al: “Martin, Martin, come on men, you must be hungry”. Je zou zeggen dat je na 7 dagen eieren met spek, broodjes hotdog en hamburger, pizza, spare-ribs , nasi en kippenpootjes geen honger meer kan hebben en weleens verlangd naar ‘normaal’ eten. Gek, maar ik kijk er iedere dag weer naar uit en zo ook vanavond.

Mijn Jamaicaanse vriend aan boord (Johnson, de kok waar ik iedere avond even ga wokken) riep nogmaals: “Martin, come on men” dus ik kon hem uiteraard niet teleurstellen. Terwijl hij mijn witte rijst met varkensvlees en stukjes ham lekker wokt in de sojasaus (ik noem het nasi tegen Dionne) geeft hij allerlei leuke inside information over Haïti en Jamaica. Aangezien er meer mensen staan te wachten om gebruik te maken van zijn wokkunsten en mijn nasi klaar is, groet ik hem met “I see you tomorrow, men!” (ik pas me makkelijk aan, ik zeg inmiddels achter iedere zin “men”).

Dionne en ik hebben het aan tafel over onze bevindingen van deze cruise. In tegenstelling wat we vooraf hadden verwacht blijft dit zeker niet bij één keer. We vinden het echt een fantastische manier van vakantie vieren, zeker de combinatie ‘1 dag op zee, 1 dag aan land” bevalt ons ontzettend goed. Een aantal andere mensen die we spraken (die vaker cruisen) vonden dit overigens ook de beste cruise waar ze op waren geweest, dus we hebben het wel gelijk getroffen.

De eerste dag is nog wat onwennig (mogen we hier ook eten van pakken? Is dat ook gratis? Waar is onze kamer?), maar het is bijzonder om te beleven hoe snel je op zo’n enorm schip gewend bent, zelfs vastigheden krijgt en vrienden maakt.

Zodra we bijvoorbeeld ’s morgens op het zwem- en zonnedek arriveren, eigenlijk al vanaf de tweede dag, horen we de serveerders roepen “Martijn, Dionne, good morning! Wanna Heineken?”. Bijna alle obers, koks en serveerders werken al meerdere jaren voor Celebrity Cruises. Ze werken 6 maanden achtereen (7 dagen per week, 14 uur per dag) en zijn daarna 2 maanden van de boot af. Ondanks dat het een zware job is, hebben ze het zichtbaar naar hun zin. Je wordt constant begroet, kan met iedereen een leuke praatje houden en ze onthouden je naam (en drankje) bijvoorbeeld direct.

E en van onze andere routines is “Dennis Huber”, een 63 jaar oude, gepensioneerde Amerikaan, die samen met zijn vrouw en een bevriend echtpaar aan boord is. Iedere dag zwemmen we een paar rondjes en krijgen we prachtige verhalen over Amerika te horen. Mooie man, die nogmaals ons beeld van Amerikanen bevestigt: het zijn ontzettend aardige mensen, oprecht geïnteresseerd in anderen en zeker niet oppervlakkig of arrogant. Dennis heeft al aangeboden om wat nieuwe Levi broeken naar ons op te sturen in “Holland” toen hij de prijs in “Holland” hoorde. Ook wil hij graag helpen met onze plannen om een Dodge Charger naar Holland te importeren.

Onze bevindingen en waarderingen na een week op de cruise zijn unaniem: een 10 met een griffel! We kunnen werkelijk niets bedenken wat beter of anders zou kunnen. Ja misschien eentje: het is soms wel eens te luxe, zo luxe dat je je bijna schaamt. Als je een slok uit je glas hebt genomen wordt deze meteen bijgevuld, als je zelf je lege koffiemok wilt terugbrengen naar de bar dan biedt een ober zijn excuus aan en pakt de mok zo snel mogelijk van je over, de dag voordat je ergens aan land gaat liggen er twee schone badlakens voor je klaar op bed, ’s avonds na het eten is je kamer voor de derde keer die dag opgeruimd, zijn de gordijnen dichtgedaan en liggen er bonbons klaar op je kussen, je vuile was leg je in een speciale zak op bed en de volgende dag is je kleding gewassen en gestreken terug, ect.

Maar wat ik eerder schreef, het personeel heeft het serieus ontzettend naar hun zin, en delen absoluut mee in het feest aan boord.

Nog 4 dagen genieten van deze bijzondere vakantie voordat we in Miami zijn. Dan al?? Vragen we ons af terwijl ik aan de tweede wokmaaltijd zit en Dionne aan de spaghetti. We kunnen dit nog wel 4 weken volhouden! ;-)