Mijn oprechte excuses Kiwi

Wat Nieuw Zeeland de laatste vijf dagen met ons heeft gedaan is voor mij bijna onbeschrijflijk. Op de eerste plaats wil ik alle Kiwi’s (de inwoners van Nieuw Zeeland worden zo genoemd en zijn er nog trots op ook) mijn welgemeende excuses aanbieden voor iedere vergelijking die ik eerder heb gemaakt. Ik vergeleek het land met IJsland, nee, erger, met Reykjavik. En alsof dat nog niet alles was, vergeleek ik het klimaat met dat van Nederland, waar nu al onze vrienden met kou en regen naar hun werk moeten. Maar waar ik mij nog het meeste voor schaam is het totale gebrek aan vertrouwen dat ik in het land stelde. Sorry Kiwi’s, ik zal jullie nooit meer in één zin noemen met de 6e club van Nederland.

Nieuw Zeeland heeft mijn hart gestolen, en die van Dionne denk ik ook. Vanaf het moment dat ik de afschuwelijke nachtmerrie van vannacht voor mezelf had afgesloten begon het grootste avontuur van mijn leven. Ik ben verliefd!!!!!! Ik ben stapelgek, helemaal hoteldebotel verliefd geworden op Nieuw Zeeland!!!!

Het land heeft een overweldigende en zeer gevarieerde natuur; besneeuwde bergen, gletsjers, wilde rivieren, vulkanen, spuitende geisers, kokende modderpoelen, regenwouden en koraalriffen. De kuststrook met prachtige stranden, granieten kliffen, baaien, eilanden en riffen, is de thuisbasis voor dolfijnen, walvissen, zeehonden, pinguïns en zeevogels. Het regenwoud op het vasteland reikt tot op de zandstranden.

We gingen op het Zuidereiland offroad moutainbiken door mistige bergen, wandelden door het regenwoud van Abel Tasman, liepen de wereldberoemde coasttrack langs verlaten gouden stranden en overdonderende watervallen, zwommen met dolfijnen op open zee, doorkruisten het land met de TransAlp train (een van de vijf ‘Most Magnificent Railroads in the World’), klauterden en klommen te voet naar de sneeuw op 2.000 meter hoogte (terwijl we twee uur daarvoor nog met 25 graden op het strand lagen), voerden wilde papagaaien in bossen en liepen langs pinguïns en zeehonden op ongerepte stranden.

Zelfs het Noordereiland (waarvan iedereen zei dat we het wel over konden slaan) is echt geweldig. Rivieren, kloven, regenwouden, woestijn, bizarre stranden met zwart zand, de Maori-cultuur, vulkanen, geisers, overal zie je de vulkanische activiteit.

In Rotorua wandelden we tussen spuwende geisers, borrelende modderpoelen en stomende heetwaterbronnen. We parkeerden onze camper op de rand van een actieve vulkaankrater, waar we ’s morgens zwommen in warmwaterbronnen, gevoed met de hitte van onderaardse activiteit. Niets is te gek hier!

De camper mag je hier vrijwel overal vrij neerzetten om de nacht door te brengen. Het leven in een camper bevalt ons buitengewoon goed. Je bent mobiel, hebt altijd al je spullen bij de hand, hoeft niet steeds in en uit te checken en het voelt echt avontuurlijk als je ’s avonds een mooi plekje opzoekt, op een bergklif, onder een heldere sterrenhemel in een verlaten bos of aan het strand.

Overal watervallen, de een nog mooier dan de andere. Groene, beboste bergen, soms met een kraag van sneeuw en ijs. Kibbelende beekjes, grote meren, woeste rivieren en altijd de azuurblauwe kleur van het water.

En zodra je het water op gaat, word je begroet door schollen (roedels? vlucht? kudde?) dolfijnen. Zo gingen we het water op met een zeilboot, een catamaran en een kolossale ferry, en iedere keer spelende dolfijnen om ons heen. Nieuw Zeeland is ook het enige land ter wereld waar de touroperators garanderen dat je dolfijnen zult zien tijdens een tour op het water, uniek!

Kiwi’s, nogmaals mijn excuses, het zal niet meer gebeuren, jullie land heeft ons hart gewonnen!