Verdwaald in New York

Slaperig en met een kater zo groot als Pien word ik wakker. Het is 05:15 uur, nog minder dan 5 uur te gaan voordat we starten. Onze reisleider heeft afgelopen nacht nog zijn laatste adviezen proberen over te dragen, tevergeefs. Een sport-bh? Waarom?! Creme voor op je tepels? Smeert ie dat iedereen aan?! Het tasje om je spullen af te geven bij de start? Hebben we dat gehad dan?! De bus staat al te wachten, time to go...

Dat was exact twee jaar geleden. Nu werd ik vreemd genoeg niet wakker in "mijn eigen bed" in Long Island City. Waar ben ik in vredesnaam beland? En hoe ben ik hier terecht gekomen?!

Mijn maag is nog in gevecht met de kip nuggets van gisteren, mijn zintuigen worden bespeeld door de laatste 4 Heineken. Hmmm, ik herinner me dat we vannacht tot 4x toe "laatste rondje?" hebben geroepen. Maar waar en nog belangrijker, met wie? Geen idee!

Door het raam komen bundels gekleurd licht, vergezeld van het geluid van sirenes. Times Square? Ben ik wakker geworden op Times Square?!

Ik richt mezelf iets op uit het bed en kijk uit een raam achter me. Minimaal 100 meter onder me is het leven in volle gang. Taxi's, politiewagens en bussen bewegen zich tussen de 1000den krioelende mensen, Het lijkt wel een mierenhoop!

Naast me liggen kleren op de grond en een doedelzak. Een doedelzak?! Ik was toch in de Irish Pub geweest gisteren?!

Plots hoor ik de WC-deur opengaan. Eindelijk duidelijkheid. Een man komt de kamer in. Een man?! Waar is Dion?! Wat is er gebeurd?! De vragen schieten door mijn hoofd.

De man loopt mijn richting op. Ik kijk beter en zie dat hij een groene pyjama aanheeft. Het lijkt wel een kikker! Hij stopt bij de spiegel en smeert zijn gezicht in. Iets van creme voor een gevoelige huid.

Hij draait zijn hoofd mijn richting op en zegt: "He Huis, lekker geslapen jongen?".

Wat een bekende stem!! NEEEE!! Het is onze reisleider van twee jaar geleden!