We verlangen naar Oz

Ruud belt ons om 8 uur wakker vanuit Nederland op onze hotelkamer, we hebben immers geen wekker meer. De vijf uur nachtrust heeft weer voor wat spirit gezorgd. Vandaag gaan we niet vliegen naar Australie zoals gepland, maar we gaan zorgen voor een politie-aangifte, een verklaring van de hotelmanager, nieuwe paspoorten en een nieuwe vlucht naar Australie!

Om 9 uur arriveert de politie voor nader onderzoek. Als hoofdrolspelers van CSI gaan de vriendelijke mannen aan de gang; vingerafdrukken, foto's, interviews, het complete arsenaal wordt ingezet!

Om 10 uur lopen we met al onze bezittingen (een portemonnee, een camera, het politierapport en onze kopie-papieren) richting het Nederlandse consulaat. Geluk bij een ongeluk, het consulaat zit in de miljoenenstad Auckland recht tegenover ons hotel. "Of het zo moest zijn" vragen we onszelf af.

Een vriendelijke Nederlandse mevrouw helpt ons verder. We mogen al haar chocolade-kerst-koekjes eten als ontbijt, we mogen een van de computers gebruiken om wat zaken te regelen en omdat we gelukkig nog kopieen van ons paspoort hebben, kon ze de aanvraag voor een tijdelijk nooddocument snel voor ons regelen. De volgende dag zou het klaarliggen bij de ambassade in Wellington!

"Wellington?! Daar waren we eergister ook! Dat ligt 700 km zuidelijker..." bedenken we tegelijkertijd. Maar goed, op zoek naar de backpacks dus, naar vervoer naar Wellington en een vervangende vlucht naar Australie.

Uiteindelijk zijn we maar gaan vliegen van Auckland naar Wellington, want de gereserveerde huurauto was niet beschikbaar. De auto's die ze hadden waren een stuk duurder, plus een one-way-fee van 550 dollar! Een vliegticket was goedkoper, scheelde ons 10 uur auto rijden en een nacht slaap!

We hebben trouwens nog nooit zo snel in een vliegtuig gezeten! Om 18:10u kochten we de vliegtickets voor de late vlucht die goedkoper was dan de eerdere vluchten. Ook deze ticket-lady had waarschijnlijk medelijden met ons, want zonder dat we het wisten had ze niet het tarief, maar wel de tijd aangepast. Zo werden we met spoed naar de gate tegenover de McDonald's gestuurd (mochten daar dus niet stoppen), door de douane en als laatste het vliegtuig in. Om 18:30u zaten we al in de lucht en nog geen uur later waren we geland in Wellington. We zaten op verschillende plaatsen in het vliegtuig en hadden beiden een hotelsuggestie plus lift erheen aangeboden gekregen! Zo lagen we om 20:00u in onze mooie nieuwe hotelkamer, binnen twee uur, bizar!

Voorlopig hebben we bijna alles weer op orde. Iedereen is ontzettend behulpzaam geweest, ongelooflijk! We hebben onze noodpaspoorten bij ons, Martijn heeft nieuwe medicijnen gevonden (we kwamen er gisteravond achter dat ook die waren gestolen), het vliegticket is omgeboekt en we hebben een nieuwe oplader voor het fototoestel en wat informatie over mini-laptops.

Morgen vertrekt onze vlucht van Wellington naar Melbourne... eindelijk op naar onze Oz-experience!